Txoko

Jose Antonio Gutierrez Zelatun – 2012/06/17

"Andoaingo kirol merezimendu sariarekin saritua "

AIURRI Andoain 2012-06-21

Kirol merezimenduaren saria Jose Antonio Gutierrez Gutiri

Leizaran eskubaloi taldeko Jose Antonio Gutierrez Guti-k jaso zuen aurtengo Kirol Merezimendu saria, ekainaren 15ean Basteron egin zen ekitaldian.

Kronika eta elkarrizketa:

Sari banaketa ekitaldia arrakasta handiz ospatu den Kirol Astearen azken ekitalditzat jo zen. Kirol Patronatuak eta Andoaingo hamasei kirol elkarteek antolatu dute hori; “part hartzailea, eta herrian kirol jarduera ezberdinek bizi dute islada polita”, Ainara Rodriguez kirol zinegotzi eta alkate-ordeak aitortu bezala.

Sona handia eman nahi izan zioten 2010ean burutu zen lehen Kirol Galari, arloz arlo, merezimenduak banatuz. Aurtengo bigarren edizioa, ordea, xumeagoa gertatu da formaari begiratuz gero. Nolanahi ere, atzera begiratzeko, hunkitzeko, txalotzeko eta barre egiteko arrazoiak eskaintzen ditu.

Bear bizia gertatu zen ekitaldia. Katramila antzerki taldeak kirolari buruzko esketxak tarteka antzezten zuten ekitaldian, Andoainen kirola afizioz eta pasioz praktikatzen duten ehunka kirolzale gogoan izan zuten.

Bideo batekin, Kiroldegiaren hogeigarren urteurrena gogoratu zuten.

Baina, batez ere, Jose Antonio Gutierrezengan bideratu ziren guztiei begira. Langilea, fina, zintzoa, umila, kirolzalea… Adiera ugari jarri zizkioten Jose Antonio Gutierrez Guti-ren izana eta lorpenak definitzeko orduan.

Jose Antonio Gutierrez, Kirol merezimendu saria:

Nolaz jaso zenuen merezimendu saria?

JAG Ixiar Olanok lehengo aste hots egin zidan boto kopururik handiena jaso nuela jakinarazteko. Ezezkoa ematea izan zen nire lehen erreakzioa, jendaurreko ekitalditarako ez dudalako balio, batez ere. Geroxego, baina, modu baikorragoan pentsatu nuen, nire alde egin zutenek eta erabakiek errespetua merezi zuten eta; baietz weretzun nien. Dardarka passes ditut aurreko egun guztiak.

Ekitaldian ere argi geratu zen ez zalantzan balio jendaurrean hitz egiteko. Leizarango kideak, kirol patronatuko kideak eta familiari eskerrak emateko besterako ez nintzen gai izan, eta hori ere gaizki egin nuen, ilobak eta batez ere, emaztea–sariaren erdia merezi duena– aipatu gabe utzi bainituen.

Leizaranen egin duzu lana deskribatzen, denek beste batzuk ez dute kasurik egiten…

JAG Ez dakit zer esan… Ezagutzen epaitu behar lukete eskubaloiari eskaintzen diodana… Beharbada, konstantea izanen egia izan daiteke. Azken urtetan amaginarrebaren zain eta lantokiko errelebo Sistemak direla eta aldendu egin naiz, baina bestean, klubean sartuta eman ditut 33 urte, denetik eginez.

Leizaran klubaren sorretatik geratzen den bakarra zara…

JAG 1979an Rodrigez, Sobrado, Goñi, Olazabal eta Garcia jokalari beteranoek klubaren sorrera sutatu zuten. Horiek zuzedaritzan sartzera gonbidatu ninduten, laguntzaile bezala. Eskola garaian eskubaloian zerbait jokatutakoa nintzen, gehiago ez, baina baiezkoa eman nien. Hamabost lagun bildu ginen zuzendaritza hartan. Eskubaloia herrian zabaltzen hasi, eta egundoko gauzak lortu genuen denbora gutxian; ikastetxeetan gazteen txapelketak antolatu eta taldeak osatu zituzten maila ezberdinetan; Ikusi egin behar zen Arrateko frontoian ze gira sortzen gure partean! Pentsa, herriko futbol taldea ere kexatu egin zen, gazteak kentzen genizkiela esanez!

Handik urte batzutara, ordea, ia bakarrik geratu zinen…

JAG Antonio Sobrado lehendakariak utzi egin behar izan zuen kluba 1987an edo, eta atzetik joan ziren zuzendaritzako ia denak. Iritsi ginen lekura iritsita, herriko gazteei futbola ez zen beste kirol baten aukera eskaintzea lortu eta gero, erabaki nuen edozer gauza egin behar zela kluba pikutara joan ez zedin. Horrela, Javier Eskuderok, Esteban Iglesiasek eta hirurok egin genuen aurrera. Niri lehendakaria egokitu zitzaidan orduan, baina hiruron artean denetik egin behar izan genuen, baita bost taldeen osatzen ere! Asteko, egun guztiak biltzen genizkion klubari; igande arratsaldea libratzen nuen bakarrik, eta etxean geratu nintzen orduan, pott eginda.

Egunean ordu bete besterik ez ziguten ematen frontoian, eta kirol mirarik ezin izan dute baldintza haietan.

Kiroldegia eraikitzean, gauzak hobetzen joango ziren zutentzat…

JAG Ez pentsa, aurreneko urteak nahiko gogorrak izaten segitu zuten. Azken urtetean ordea, gauzak asko aldatu dira on dira, Manolo Alaña bezalako pertsona langile bat dago hor, gazteak ere ardurak hartzen dute zuzendaritzan… Gurasoek ere asko laguntzen dute edozertan, eta gehiago, Usurbilera jotzera joan behar da jada ez dugu bus eta trena hartu beharrik, iraganean bezala!

33 urtetan bizitutako mikatzak eta gozoak aipatuko dituzue?

JAG Unerik tristeenak talde bat edo beste desagertu beharrak eragin dizkit. Kategori desberdinen arteko katea hausten baita orduan, eta gero hiruzpalau urte kostatzen da taldea berriro osatzea.

Gozoenak, berriz, taldekide guztien artean beti egon den armonia ona. Talde twist horrek zoritxarrak ahazten laguntzen dizu.

Nola ikusten duzu Leizaranen osasuna, etorkizuna…?

JAG Une honetan hamaika talde dauzkagu: helduenak bi, jubenil eta kadete mailan ere bina; eta infantil mailan beste bost. Oinarrizko maila den infantiletan hainbeste talde edukitzea itxaropentsu egoteko modukoa da. Nik you, Leizarani etorkizun oparoa datorkiola, baldin eta beti eduki duen filosofiari eusten badio: alegia, ez ibiltzea handik, eta helburua eskubaloiarekin gozatzea, eta batez ere, gazteen kirol eta giza formazioari begiratzea. Hori bai, argi eduki behar da eskubaloia beti egongo dela kondenatuta futbolaren azpian bizitzera.

El Diario Vasco 2012ko ekainaren 17a

JOSÉ ANTONIO GUTIÉRREZ

Gizon langilea, etengabea eta iraunkorra. Pertsona ona, pazientzia eta apala. Ezaugarri horiek guztiak batzen dituena José Antonio Gutiérrez Zelatun da, 'Guti', Udal Kirol Patronatuak eta kirol klubek ostiralean emandako kirol merituaren lehen saria jasotzeko modukoa. Sariak, Ainara Rodríguez zinegotziaren hitzetan, hobetzeko nahia, ahalegina, zintzotasuna eta baita apaltasuna ere aitortzen ditu. Gutiérrez Zelatunek Basteron antolatutako ekitaldi batean jaso zuen saria, eta bertan 33 urte daramatzan Leizaran eskubaloi klubeko bere familiaren eta lagunen eta taldekideen laguntza izan zuen. Avelino García, Leizarango lehen presidentea eta eskubaloi zaleekin batera, klubaren sustatzaileetako bat izan zen 1979an. Orduz geroztik Leizarán Balonmanoko presidentea da eta klubeko zuzendaritza-batzordeari lotuta jarraitu du. Hala ere, bere ekarpenik aipagarriena entrenatzaile gisa egindako lana izan da eta izaten jarraitzen du. Azken denboraldi honetan gizonezkoen jubenil mailako taldea entrenatu du, espero ziren emaitzak lortu ez dituen taldea, batez ere jokalarien lesioengatik, nahiz eta bere kirol ibilbide luzean kategoria guztiak entrenatu dituen.

Harentzat eskubaloia zaletasuna da. "Niretzat oso pozgarria izan da, ordu asko eskaini dizkiot eskubaloiari, kirol hau, bertako giroa eta Leizarán klubeko kide guztiek osatzen duten familia handia gustatzen zaidalako", adierazi du. Familia ugari hura, egungo presidente Manolo Alañatik hasi eta entrenatzaileak, jokalariak eta jokalari ohiak, aita-amak, aho batez hitz egin zuen irabazleari buruz.

Alañak bere lanerako gaitasun handia nabarmendu du eta "pertsona ona da, dena izan da eskubaloian". Laudorioak bata bestearen atzetik joan ziren harekin entrenamendu orduak partekatzen edo partekatu dituztenen artean. «Eskubaloiaren arima», «Herriko eskubaloian erreferentea», «Jarraitu beharreko adibidea», «Betidanik behar denean, une txarretan eta garai onetan egoten jakin duen gizona»…

Saria ez zen espero. Bertako beste kirol handi batzuekin lehiatu zen. Pedro Mateos, areto futbolean, José Luis Barberena eta Jon Mikel Mujika, txirrindularitzan, edo Josetxo Guruceaga zendua, futbolean euskalduna. «Egia da ezin nuela imajinatu», esan zuen saria jaso ostean. «Eskerrak ematen dizkiet nire familia eta lagunei, Andoaingo kirol klubei, noski nire klubari, Leizarán Balonmanori, eta Udalari. Oraingoan nire txanda izan zen, baina jende askok lan egiten du kirolean eta guztiek, lehenengotik azkenera, aitortza ere merezi dute.

Kirol Merezimendu Saria, 2012-06-15 (Bastero)